گزارش لباس نو؛
قانون پایانه های فروشگاهی چگونه جلوی فرار مالیاتی را می گیرد؟
قانون پایانه های فروشگاهی مهرماه سال قبل تصویب گردید كه به باعث آن درآمد حساب های تجاری شفاف می شود.
به گزارش لباس نو به نقل از مهر، قانون پایانه های فروشگاهی و سامانه مؤدیان در تاریخ ۲۱ / ۷ / ۱۳۹۸ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید. تصویب این قانون گام بسیار بزرگی درجهت اصلاح نظام مالیاتی کشور بشمار می رود. خصوصیت اصلی این قانون، رویکرد سامانه محور و دخالت حداقلی عوامل انسانی در فرآیند مالیات ستانی و درنتیجه کاهش قابل توجه هزینه های سازمان امور مالیاتی و افزایش دقت در محاسبه مالیات قابل پرداخت مؤدیان است. مساله استفاده از اطلاعات تراکنش های بانکی در کنار اطلاعات صورتحساب های الکترونیکی بعنوان اسناد استانداردی که به منظور عرضه اطلاعات پیرامون نوع فعالیت اقتصادی پیشبینی شده است، این قانون را به قانونی منحصر به فرد تبدیل نموده است. قانون پایانه های فروشگاهی و سامانه مودیان سازمان امور مالیاتی حساب ها را به دو دسته حساب های تجاری و حساب های شخصی تقسیم می کند. حساب های تجاری همان حساب های در رابطه با فعالیتهای شغلی اشخاص هستند و حساب های شخصی هم به آن دسته از حساب هایی اطلاق می شود که تعاملات غیرمرتبط با فعالیت شغلی اشخاص را پوشش می دهند. مطابق قانون پایانه های فروشگاهی و سامانه مؤدیان همه مؤدیان مالیاتی باید حساب یا حساب های تجاری در رابطه با فعالیت شغلی خویش را به سازمان امور مالیاتی معرفی کنند. همینطور همه حساب های اشخاص غیر از حساب هایی که به سازمان امور مالیاتی معرفی شده اند، حساب های شخصی هستند و انجام تراکنش های در رابطه با فعالیتهای شغلی در این حساب ها مصداق تخلف بوده و مشمول جریمه نقدی خواهد شد. شکل ذیل تفکیک حساب های شخصی و تجاری را نشان داده است. تشریح سازوکار اصلی قانون پایانه های فروشگاهی و سامانه مؤدیان
سازوکار کلی قانون پایانه های فروشگاهی و سامانه مؤدیان بگونه ای است که سازمان امور مالیاتی در مجموع دو دسته اطلاعات دریافت می کند؛ دسته اول، اطلاعات صورت حساب های الکترونیکی هستند که توسط مؤدیان در سامانه مؤدیان ثبت می شوند. دسته دوم اطلاعات هم تراکنش های حساب های در رابطه با فعالیت شغلی مؤدیان است که توسط بانک مرکزی و به منظور مطابقت آنها با اطلاعات مندرج در صورت حساب های ارسالی توسط مؤدیان برای سازمان امور مالیاتی ارسال می شوند. شکل ۲ یک زنجیره تولید تا مصرف نوعی را نشان داده است که ستاده یک عامل بعنوان نهاده عامل بعدی مورد استفاده قرار می گیرد تا حلقه آخر که محصول نهایی به مصرف کننده می رسد. مطابق قانون پایانه های فروشگاهی و سامانه مؤدیان فرض می شود در هر مرحله تراکنش انجام شده توسط هر یک از عوامل اقتصادی زنجیره در بستر حساب های تجاری صورت می گیرد و اطلاعات آن برای سازمان امور مالیاتی ارسال می شود؛ همینطور فرض می شود همه ی عوامل اقتصادی زنجیره اطلاعات کامل معاملات خویش را شامل نوع محصول، مبلغ و زمان معامله را در چارچوب صورت حساب های الکترونیکی برای سازمان امور مالیاتی ارسال می کنند.
سازمان امور مالیاتی بر طبق این دو دسته اطلاعات، بدون دخالت نیروی انسانی و در فرآیندی کاملاً مبتنی بر پردازش های الکترونیکی، میزان مالیات قابل پرداخت هر یک از مؤدیان را محاسبه و جهت پرداخت به آنها اعلام می کند. نکته مهمی که در ارتباط با صورت حساب های الکترونیکی وجود دارد این است که شرط صدور صورت حساب الکترونیک این است که صورت حساب توسط طرفین معامله تأیید شود، در غیر این صورت از نظر سازمان امور مالیاتی آن صورت حساب بی اعتبار است.
لزوم استفاده از صورت حساب های الکترونیکی در اجرای مالیات بر درآمد شخصی
اگرچه استفاده از حساب های شخصی برای انجام فعالیتهای شغلی از منظر قانون پایانه های فروشگاهی و سامانه مؤدیان تخلف محسوب می شود؛ اما این قانون در مورد شیوه شناسایی این نوع تخلفات راه کار روشنی عرضه نکرده است. علاوه بر این به علت عدم وجود سازوکارها و قواعد نظارتی روی حساب های شخصی، امکان سوءاستفاده گسترده از این حساب ها با هدف دور زدن قانون پایانه های فروشگاهی و سامانه مؤدیان (فرار مالیاتی)، پول شویی و هم سایر فعالیتهای غیررسمی وجود دارد.
برای این منظور لازم است از صورت حساب های الکترونیکی بعنوان یک سند استاندارد در اجرای نظام مالیات بر درآمد شخصی جهت تکمیل این قانون و هم به منظور بهبود شفافیت اقتصادی، پیشگیری از فرار مالیاتی، ساماندهی معافیت های مالیاتی و اصلاح نظام حمایتی کشور استفاده گردد.
منبع: لباس نو
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب