یك اقتصاددان تاكید كرد
دور زدن تحریم با تقویت تولید، تحریم اقتصادی جایگزین جنگ نظامی است
به گزارش لباس نو یك اقتصاددان با اشاره به اینكه هدف تحریم تضعیف تولید است، اظهار داشت: بهترین شیوه مقابله با تحریم تقویت تولید و كاهش موانع است چونكه در غیر این صورت اهداف كشور تحریم كننده به ثمر می نشیند.
به گزارش لباس نو به نقل از مهر، حسین راغفر امروز در نشست خبری همایش بین المللی اقتصاد جهانی و تحریم ها، با اشاره به اینكه در شرایط فعلی یكی از اصلی ترین موضوعات اقتصاد كشور بحث تحریم هاست، تصریح كرد: در ۴۰ سال گذشته یكی از طولانی ترین تحریم های اقتصادی ضد كشور ما اعمال شده و البته در سالهای اخیر شدت این تحریمها گسترده تر شده است.
این اقتصاددان با اشاره به اینكه اثرات تحریم تنها مربوط به ایران نیست و این مورد بر كل اقتصاد جهانی تأثیر می گذارد، اضافه كرد: ریچارد نفیو در كتاب هنر تحریم هدف تحریم های اقتصادی را حداكثر كردن رنج مردم با تاكید بر ایجاد شورش ضد حكومت ها عنوان كرده است. بر این اساس در دنیای امروز تحریم های اقتصادی به ابزار جایگزین جنگ نظامی تمام عیار تبدیل گشته اند.
وی افزود: در ۴۰ سال قبل ابزارهای مقابله با تحریم در كشور ما فعال گشته است اما در شرایط كنونی لازم است اقدامات گسترده تری برای این منظور صورت گیرد كه بر این اساس در همایش اقتصاد جهانی و تحریم ها از محققین اقتصادی، سیاسی حقوقی كشورهای مختلف كمك گرفته شده است.
راغفر اظهار داشت: افراد و اساتید دعوت شده به همایش با تهدید جدی دولت آمریكا روبه رو شده اند چون كه حضور در كنفرانس های ضدتحریم نوعی خیانت به آمریكا محسوب شده و سابقه تنبیه محققین ضدتحریم هم به خوبی مؤید این مورد است.
وی افزود: خانم جوی گوردون از افراد و حقوقدانهای برجسته حوزه تحریم هاست كه به خصوص در ارتباط با تحریم كشور عراق كتابی را هم منتشر نموده است اما با عنایت به تهدیدهای آمریكا امكان حضور در كنفرانس را نیافت.
جلوگیری از فرار مالیاتی به جای آزادسازی یارانه ها
راغفر در ادامه ضمن انتقاد از سیاست آزادسازی یارانه ها، تصریح كرد: آزادسازی یارانه ها و پرداخت هزینه از جانب مردم اقدامی در جهت تشدید تحریمها ارزیابی می شود.
این اقتصاددان اظهار داشت: پارسال ۲۰ بنگاه خصولتی نزدیك به ۷۶ هزار میلیارد تومان سود خالص داشته اند اما مالیات پرداختی آنها نزدیك به صفر بوده است؛ به جای سیاست آزادسازی باید سیاست مالیات ستانی از بنگاه هایی كه فرار مالیاتی دارند در دستور كار قرار گیرد چونكه این مورد یك راهكار مشخص برای عبور از خسارت های تحریم پیشِ روی دولتمردان ایران است.
راغفر تاكید كرد: بنده مخالف آزادسازی یارانه های انرژی هستم كه دولت برای جبران كاهش منابع ناشی از تحریم های اقتصادی در دستور كار قرار داده است چون كه نتایج این سیاست در ۳ دهه گذشته مشخص بوده و هیچ دستاوردی جز افزایش فقر و نابرابری به اقتصاد كشور در نتیجه این سیاستها تحمیل نشده است.
وی اضافه كرد: ایران یكی از قدیمی ترین نظامهای مالیاتی دنیا را دارد چون كه دولتها سر چاه نفت بوده اند و نظام مالیاتی كارآ در كشورمان شكل نگرفته و بنابراین با فرارهای مالیاتی گسترده مواجه بوده ایم.
راغفر افزود: اگر منافع مردم در سیاست های اقتصادی دولت دیده شود مشخصاً می توان ادعا كرد كه سیاست های ضدتحریم در كشور بوجود آمده است در غیر این صورت سیاست ها منجر به تشدید تحریم ها خواهد شد.
وحدت نظری بین سیاستگذاران مبارزه با تحریم وجود ندارد
این اقتصاددان با انتقاد از عدم تمركز دستگاه های متولی در مقابل تحریم های آمریكا، تصریح كرد: دستگاه های مختلفی در كشور در امر سیاستگذاری مبارزه با تحریم های اقتصادی فعال می باشند اما وحدت نظری در این عرصه وجود ندارد.
وی افزود: این در شرایطی است كه در آمریكا نهادهای پرقدرتی به صورت مشخص به روی مساله تحریم ایران متمركز هستند و بر همین مبنا یكی از كاستی های ما در مقابل مبحث مقابله با تحریم همین عدم تمركز و یك پارچگی نهادهای تصمیم گیر و سیاست ساز است.
تجارت باید در خدمت تولید باشد
وی با اشاره به اینكه تحریم ها وجوه مختلفی دارد كه یكی از این وجوه منتفعین تحریم هاست، تصریح كرد: تحریم ها در هر دو سو یعنی كشور تحریم كننده و كشور تحریم شونده ذی نفعانی دارد؛ در امریكا بیشترین استفاده از تحریم ها نصیب شركت های نفتی و تولیدكنندگان اسلحه می شود.
این اقتصاددان اضافه كرد: در كشور تحریم شونده هم به علت ایجاد محدودیت، فرصت هایی برای گروه هایی ایجاد می شود تا از تجارت سود كسب كنند.
وی افزود: چاره تحریم ها داخلی است؛ باید به ظرفیت های تولید در داخل توجه گردد و نباید فقط تجارت مدنظر نباشد؛ اگر تجارت در اختیار تولید نباشد برای اقتصاد سم است.
تضعیف تولید هدف تحریم است
راغفر تصریج كرد: تضعیف ظرفیت های تولید كه در اثر شك های ارزی بوجود آمد و هدف كشور تحریم كننده را تامین كرد، بسیار برای اقتصاد مضر است؛ بهترین شیوه مقابله با تحریم تقویت تولید و كاهش موانع است چونكه در غیر این صورت اهداف كشور تحریم كننده به ثمر می نشیند. درآمدهای مالیاتی عموما باید از بخش مصرف كسب شود نه اینكه تمام بار روی دوش تولید باشد.
وی تصریح كرد: هم اكنون برخی با استفاده از رانت های بزرگ بخصوص رانت ارزی و بهره جویی از منابع ارزان قیمت سودهای افسانه ای كسب می كنند و از آن طرف در تامین منابع دولت و جامعه هیچ نقشی ایفا نمی كنند.
این اقتصاددان اظهار داشت: این افراد هستند كه از یارانه پنهان بهره مند شده اند و نهایت استفاده را می برند و اقشار دیگر بهره چندانی از این مورد نبرده اند.
راغفر در ادامه تصریح كرد: روی دیگر تحریم، رفتارهای نظام سلطه است؛ نظام سلطه در دنیا تلاش می كند كه تجاوزها و اقدامات پرهزینه خویش را به لحاظ انسانی و عقلانی توجیه كند و به آن مفهوم «تحریم عادلانه» بدهد.
وی اضافه كرد: در حالیكه تحریم به هیچ وجه نمی تواند عادلانه باشد چه برسد به اینكه كشور تحریم كننده، محدودیت ها را جهانی می كند و كشورهای دیگر را از برقراری ارتباط با كشور تحریم شوند منع می كند.
گفتنی است، همایش بین المللی اقتصاد جهانی و تحریم ها در تاریخ ۱۷ و ۱۸ مهر ماه در دانشگاه الزهرا برگزار می شود.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب